CI-gebruiker Emiel Schippers gaat
tennissen op Deaflympics in Tokio.
Emiel was aangenaam verrast toen hij van de federatie een bericht ontving dat hij mocht meedoen aan de Deaflympics te Tokio. Voor de 25ste editie In Tokio verwachten ze 6.000 deelnemers. Tennis is één van de 21 sporten en Emiel mag hierin België vertegenwoordigen bij het tennis. Eerder behaalde hij brons in enkel en dubbel op het Europese Kampioenschap. Het is ruim 10 jaar geleden dat er nog eens een Belg deelnam aan het tennistoernooi.
In de Vlaamse krant "Het Belang van Limburg" verscheen op 26 februari 2025 hierover een uitgebreid artikel:
"Iedereen kent wel de Olympische spelen en de Paralympische Spelen maar de Deaflympics zijn veel minder gekend. “Tot voor kort wist ik ook niet van het bestaan af”, bekent Emiel. “Honderd jaar geleden werden ze voor de eerste keer georganiseerd. Voor de 25ste editie In Tokio verwachten ze 6.000 deelnemers. Tennis is één van de 21 sporten. Het is 10 of 15 jaar geleden dat er nog eens een Belg deelnam aan het tennistoernooi. Je moet aan bepaalde voorwaarden voldoen. Ik was aangenaam verrast toen ik een mail kreeg van onze federatie.”
Geen budget
“Voor de Deaflympics is er jammer genoeg bijna geen budget omdat ze door onze overheid niet worden erkend. De dove atleten blijven echt wel in de kou staan,” vult mama Margret aan. “Negentig procent van de kosten moeten we zelf dragen. Er moet bijvoorbeeld ook een kinesist of een trainer mee. Voor Emiel gaat Luc Clauwers van de Limburgse Tennis Academie mee. Samen met Philippe Goijens is hij één van zijn vaste trainers in Maaseik. Robert Devries is zijn mentor. Het totale budget bedraagt 8.000 euro. Via crowdfunding proberen we 6.000 euro in te zamelen. In juli wordt er in Maaseik ook nog een toernooi georganiseerd om deze sport in de aandacht te krijgen. De opbrengst gaat naar Emiel. De hoge kostprijs is ook de reden dat België slechts een kleine delegatie kan afvaardigen.”
Rode bal
Emiel werd doof geboren omdat de trilhaartjes in het slakkenhuis stuk waren. Twee cochleaire implantaten vervangen die haartjes en hun functie. Hij beschikt nu over een vrijwel normaal gehoor. “Bij de doven en slechthorenden moet ik wel zonder dit apparaat spelen”, vertelt Emiel. “Met specifieke gebaren geeft de scheidsrechter bijvoorbeeld de stand aan. Als de bal bij de opslag het net raakt, gooit hij een rode bal. De dagen voorafgaand aan een tornooi train ik zonder mijn implantaat omdat het toch anders spelen is. Er zijn maar weinigen die weten dat ik een auditieve handicap heb. Met mijn lange haren zie je niets.”
Naar Tokio
De afgelopen maanden behaalde hij knappe resultaten. Op het EK behaalde hij brons in enkel en dubbel. In januari was hij twee keer genomineerd voor een award door het Belgian Deaf Sport Committee. Hij greep net naast de prijzen. En nu mag hij naar de Deaflympics. “Ik heb al mooie dingen beleefd en op basis van mijn leeftijd kan ik nog stappen zetten. Ik train 16 uur per week in TC Maaseik en sinds een half jaar geef ik zelf ook tennisles.
De school ondersteunt mij volledig. Ik studeer Latijn in Mosa-RT in Maaseik. Zo mag ik zes uur per week overslaan. Clauwers is overigens ook mijn LO-leerkracht, maar ik moet zijn les niet volgen omdat ik al genoeg sport. Ze zijn best wel streng. Als de resultaten niet goed zijn, stopt het.”
We duimen voor Emiel !!
