Wat is Cochleaire Implantatie?

Een cochleaire implantaat is een hoog technologisch hoorhulpmiddel, dat bestaat uit een uitwendig (spraakprocessor en zendspoel) en een inwendig gedeelte, waarvan een deel (de elektronenbundel) in het slakkenhuis wordt geïmplanteerd.

Uitwendige geluidsprocessor Nadia CI van Advanced Bionics	Inwendige deel van de Nucleus ® 24 Contour van Cochlear™

Het geluid wordt uitwendig opgevangen via een microfoon en naar de spraakprocessor getransporteerd.(1) Daar wordt het signaal geanalyseerd en omgezet in een digitaal signaal (2), dat via de zendspoel (3) draadloos overgebracht wordt naar de inwendige ontvanger.(4) Deze zet op zijn beurt de code om in elektrische impulsen, en stuurt de signalen naar de elektronenbundel, om de vezels van de gehoorzenuw in het slakkenhuis, te prikkelen. (5) 
Via de gehoorzenuw worden de geluiden naar de hoorcentra in de hersenen gestuurd, waar ze als geluid herkend worden en waar er ook betekenis kan aan gegeven worden.(6)
 

figuur overgenomen van http://www.cochlear.com/be

Op zich is een CI geen recente ontwikkeling, want reeds in 1973 werd in Los Angeles door Prof. Dr. William House gestart met de implantatie van een éénkanaalssysteem bij dove volwassenen. Bij een éénkanaalssysteem wordt slechts één elektrode in de cochlea geplaatst. Heden worden meerkanaalssystemen gebruikt waarbij 16, 22 of 24 elektroden in de cochlea geplaatst worden.
Het voorbeeld van Dr.House is vrij spoedig gevolgd door Prof. Chouard in Parijs, Prof. Banfai in Keulen, Prof. Hochmaier in Wenen, Prof. Clark in Melbourne en de professoren Offeciers en Peeters in Antwerpen. 
In Nederland vonden de eerste implantaties van dove volwassenen plaats in 1984 in het Academisch Ziekenhuis te Utrecht. Er werd gebruik gemaakt van het 3M-House systeem, een éénkanalig systeem. 
In de periode 1988-1990 werd aan het Academisch Ziekenhuis Nijmegen en het Instituut voor Doven te St.Michielsgestel (heden onderdeel van Kentalis), een subsidie toegekend vanuit het fond 'Ontwikkelingsgeneeskunde'. Dit fonds wordt beheerst door de Ziekenfondsraad en wordt gebruikt om te bepalen of nieuwe ontwikkelingen in de gezondheidszorg een 'verstrekking' kan worden. Vanaf 1993 wordt in Vlaanderen een cochleaire implantatie grotendeels terugbetaald door het RIZIV (RijksInstituut voor Ziekte- en InvaliditeitsVerzekering) en vanaf 1998 in Nederland.
Bilaterale implantaties worden in België sinds 2010 bij kinderen terugbetaald tot de leeftijd van 12 jaar en in Nederland sinds 2012. Maar voor volwassenen wordt maar één CI terugbetaald.
Op dit ogenblik (15.03.18) zijn er wereldwijd meer dan 500000 implantaties uitgevoerd, waarvan ongeveer de helft bij kinderen onder de 18 jaar. Jaarlijks komen er daar ongeveer 50000 bij.