Ervaringsverhaal Martijn Stiekema (42):een CI is voor mijzelf
de beste beslissing geweest die ik kon nemen
(bron: Nieuwsbrief CI-team Zuid-Oost Nederland, januari 2022)
"Mijn naam is Martijn, ik ben 42 jaar oud en ben zo lang als ik mij kan herinneren al slechthorend. Ik draag vanaf mijn 4e levensjaar aan beide oren een gehoorapparaat.
Gedurende mijn schooljaren, studie en later tijdens mijn eerste werkjaren kon ik mij hier prima mee redden. In de afgelopen 5-10 jaar is mijn gehoor alleen langzaam verder achteruit gegaan, met name in de hoge tonen. In eerste instantie merkte ik daar niet zoveel van: ik heb het lange tijd kunnen compenseren met beter opletten wanneer mensen tegen me spreken aangevuld met liplezen. In mijn werkomgeving merkte ik vooral dat telefoneren steeds moeilijker werd en in de laatste jaren zelfs helemaal onmogelijk. Sociaal merkte ik dat communiceren in groepen ook steeds moeilijker werd. Thuis werd het voor mijn vrouw en dochter ook steeds lastiger om met mij te communiceren.
Toen ik eind 2019 bij de KNO-arts gehoortesten heb gedaan werd dit beeld bevestigd. Zij adviseerden mij om contact op te nemen met het CI-team in Maastricht.
Tussen begin 2020 en augustus 2020 (met enige vertraging vanwege de Corona-maatregelen) heb ik bij het MUMC+ diverse onderzoeken ondergaan waaruit kwam dat ik een geschikte kandidaat zou zijn om een CI te laten implanteren.
Het is niet een heel gemakkelijke keuze geweest: ik hoorde met beide oren toch nog wel iets, en je denkt toch: wat als het helemaal niets wordt en mijn gehoor in het te opereren oor helemaal weg valt? Ben ik dan niet nog verder van huis? Uiteindelijk hebben we tochvoor de operatie gekozen, omdat de verwachting wasdat er in de komende jaren helemaal niets meer van het restgehoor zou overblijven.
Eind oktober 2020 was het zo ver. De operatie zelf is heel voorspoedig verlopen en ook de dagen daarna had ik geen fysieke klachten. Een maand na de operatie kreeg ik uiteindelijk mijn nieuwe CI processor. Uit de voorlichting van het MUMC+ wist ik dat ik de eerste tijd weinig meer zou horen dan digitale piepjes en kraakjes.
In de drie maanden hierna verbeterde dit snel: met hulp van het revalidatie-programma van het MUMC+ ging mijn gehoor per week vooruit. In het begin kon ik losse woorden herkennen tussen een geruis van piepjesen watergeluiden, maar na een paar maanden is dit geheel verdwenen.
Inmiddels ben ik een jaar verder. De verbeteringen in mijn gehoor zijn groot: thuis kan ik weer goed met mijn dochter en vrouw communiceren, zonder luidte spreken of oogcontact te houden. Op mijn werk kan ik ook beter communiceren en met name ook telefoneren.Ik kan nu beter aan de telefoon spreken en verstaan dan ik ooit eerder in mijn leven heb gedaan.
Wanneer ik buiten loop hoor ik de vogels weer: ook vogelgeluiden waren in de laatste jaren, eigenlijk zonder het te merken, geheel weggevallen. Juist nu ik een CI-implantaat heb hoor ik hoeveel normale omgevingsgeluiden ik in de tijd was kwijt geraakt. Het nemen van een CI is voor mijzelf de beste beslissing geweest die ik kon nemen."
