EURO-CIU vraagt betere toegankelijke communicatie
voor CI-gebruikers tijdens deze pandemie
De huidige pandemie naar aanleiding van COVID-19 heeft een grotere impact op doven en slechthorenden dan op horende mensen. Zij worden immers extra geconfronteerd met moeilijkheden zoals:
• Verstoring of wegvallen van essentiële ondersteunende diensten zoals audiologisch centrum, ci-team, revalidatie of begeleiding…
• Hoger risico op ernstige ziekte of overlijden door de grotere aanwezigheid van meer andere gezondheidsproblemen.
• Uitsluiting van belangrijke gezondheidsinformatie en reguliere gezondheidsvoorzieningen: informatie op TV is niet altijd toegankelijk. Vele mensen die informatie geven dragen nu mondmaskers en de TV-programma’s voorzien niet altijd ondertiteling (tenzij bij de openbare omroep) of een gebarentolk.
We mogen Cochleaire implantaatgebruikers en personen met gehoorverlies tijdens noodsituaties niet vergeten. EURO-CIU dringt er bij iedereen op aan om thuis te blijven en de regels van hun regering te respecteren, maar onthoudt dat #StayingAtHome geen isolement betekent. Dit is eigenlijk het moment om inclusief en toegankelijk te zijn voor iedereen. Pas op die manier krijgen we de hele maatschappij door deze moeilijke periode heen.
De European Cochlear Implant Users 'Association, EURO-CIU eist:
Nochtans hebben alle Europese landen het VN-Verdrag voor de Rechten van personen met een handicap (UNCRPD) geratificeerd:
• UNCRPD Artikel 9: toegankelijkheid van informatie en communicatie. Er dienen maatregelen genomen worden zodat er geen belemmeringen zijn in de toegang tot informatie, communicatie en andere diensten, waaronder elektronische diensten en hulpdiensten.
• UNCRPD Artikel 24: toegang tot inclusief, kwalitatief en gratis basisonderwijs en secundair onderwijs voor personen met een handicap op voet van gelijkheid met anderen uit de gemeenschap waarin zij leven.
Deze toegankelijkheidswet is vorig jaar door de Europese Unie goedgekeurd en stelt toegankelijkheidsvereisten vast voor verschillende producten en diensten, waaronder hulpdiensten.
De European Cochlear Implant Users 'Association, EURO-CIU eist:
1. Toegankelijk noodnummer: De meeste landen hebben nog steeds geen toegankelijk noodnummer. Ze blijven burgers vertellen dat ze moeten bellen als ze hulp nodig hebben. Er moet een wereldwijd een visueel alternatief beschikbaar worden gesteld.
2. Toegankelijk Officiële communicatie: de meeste landen hebben nieuwe rapporten, voorschriften, wetten enz. uitgebracht, maar deze zijn niet toegankelijk gemaakt voor personen met een gehoorverlies. Overheids- en officiële communicatie moet toegankelijk zijn met live spraak-naar-tekst onderschrift.
3. Toegankelijk onderwijs: door de Coronamaatregelen wordt veel onderwijs online gegeven, zonder rekening te houden met de behoeften van slechthorenden en cochleaire implantaatgebruikers. De meeste CI-gebruikers kunnen geen online lessen volgen zonder ondertitels, als ze hun docenten niet kunnen liplezen. Leerlingen krijgen veel schriftelijk huiswerk toegewezen, maar zonder voldoende uitleg. Zonder ondersteuning van de klasomgeving is er niemand om context te geven of ervoor te zorgen dat de student begrijpt wat nodig is. Als studenten normaal gesproken schrijftolken of andere ondersteuning gebruiken, moet deze service ook aangeboden worden terwijl ze op afstand leren. Het onderwijs moet immers toegankelijk zijn voor alle studenten.
4. Toegankelijke arbeid: ook van de volwassenen wordt geëist dat ze thuiswerken. Maar CI-gebruikers hebben ondertiteling nodig als ze het gezicht van de spreker niet kunnen zien om te liplezen. Zonder deze ondersteuning kunnen zij geen online meeting volgen. Spraak-naar-tekstfaciliteiten moeten door de overheid worden gesubsidieerd om de toegankelijkheid in het beroepsleven te waarborgen.
5. Batterijen zijn essentieel voor CI-gebruikers: als CI-gebruikers in het ziekenhuis worden opgenomen, moeten ze in staat zijn om hun batterijen op te laden of dienen er voldoende wegwerpbatterijen aanwezig te zijn. . Deze dienst moet als essentieel worden beschouwd. Zonder batterijen valt de communicatieketen voor CI-gebruikers uiteen.
6. Toegankelijke maskers: gezichtsmaskers maken de communicatie tussen dove mensen en medische professionals zeer moeilijk. Dit toegankelijkheidsprobleem kan opgelost door gebruik te maken van maskers met een doorzichtig venster waardoor lippen mogelijk is.
7. Alternatieve transcriptiediensten: Normale persoonlijke tolkdiensten, zoals spraak-naar-tekst-tolken, zijn tijdens een pandemie niet mogelijk. We dringen er dan ook bij de overheden op aan om snel werk te maken van ondertitelingsservice op afstand en via softwareprogramma's. Pas op deze manier krijgen we de hele maatschappij door deze moeilijke periode heen.
