Elise is 12 en vertelt ons hoe het
voor haar is om te leven met CI’s!
(bron: Nieuwsbrief CI-team Zuid-oost Nederland, januari 2024)
Ik ben Elise en ik ben 12 jaar. Ik draag al 10 jaar CI’s en ik vind ze heel erg fijn! Ik ben doof geworden door een virus tijdens de zwangerschap, maar dat werd pas ontdekt toen ik anderhalf jaar oud was. Mijn ouders zijn toen heel snel gebarentaal gaan leren, omdat ze dachten dat ik misschien nooit zou leren praten.
Inmiddels zit ik in de brugklas en is taal niet alleen mijn beste vak, maar spreek ik ook vloeiend Engels en ben ik Japans aan het leren! Ik hou ook heel erg van muziek luisteren. Zonder mijn CI’s had ik dat nooit gekund, dus daar ben ik heel blij mee!
Toen ik jonger was vond ik het leuk om mijn CI’s te versieren met stickers en gekleurde steunframes, en ik kreeg daar altijd leuke reacties op van mensen. Nu doe ik dat niet meer, waardoor ze minder opvallen.
Mensen zijn vaak verbaasd als ze horen dat ik doof ben, want dat merken en zien ze meestal niet aan mij. Natuurlijk zijn sommige dingen wel wat lastiger, bijvoorbeeld als de batterijen opeens leeg zijn of alsde spoelen losgaan bij trampoline springen of bij de gym. Maar nu is de gym niet een groot probleem meer, want op mijn school mogen wij kiezen of werustig of fanatiek willen gymmen!
Ik ben nooit naar een dovenschool geweest maar hebaltijd regulier onderwijs gevolgd. Op de basisschool liep ik soms wel tegen dingen aan, omdat er niet altijd genoeg rekening werd gehouden met mijn doofheid. Daarom heb ik nu gekozen voor een middelbare school waar ze Agora onderwijs geven.
Daar hoef ik niet met mijn Mini-Mic van vak naar vak, en kan ik veel zelfstandiger werken. Ook zijn de groepen veel kleiner dan op de meeste andere scholen.
In grote groepen heb ik meer last van ruis, waardoor ik niet altijd alles mee krijg en dan de Mini- Mic moet gebruiken. De Mini-Mic helpt wel, maar ik vind het fijner als ik zonder kan. Ik voel mij niet anders dan andere kinderen en doe alles wat andere meiden ook doen. Kletsen met mijnvriendinnen of samen shoppen, en ik ga ook logeren bij vriendinnen of op kamp. Mijn CI’s zijn gelukkig nooit een probleem geweest voor mijn vriendinnen, klasgenoten of familie, iedereen heeft er altijd heel normaal over gedaan. Afgelopen jaar heb ik mij aangemeld bij een castingbureau en wat fotoshoots gedaan. Ik vind het leuk om voor de camera te staan!
Soms zijn mijn CI’s duidelijk in beeld en andere keren zit mijn haar eroverheen. Thuis doe ik mijn CI’s ook wel eens af want dan is het lekker stil!
