Ervaringsverhaal Frank & Ernestine
die beiden een CI dragen
(bron: Nieuwsbrief Doof.nl, 16 juli 2019)
Frank en Ernestine zijn een bijzonder koppel. Beiden zijn al sinds jonge leeftijd slechthorend en Frank (52) draagt sinds 2006 een cochleair implantaat (CI). Drie maanden geleden werd ook bij Ernestine een CI geïmplanteerd. Frank is nu dus niet alleen Ernestines echtgenoot, maar ook haar oefenpartner. Het is alweer vier jaar geleden dat Ernestine van de audioloog hoorde dat ze in aanmerking kwam voor een CI. Toch durfde ze het niet direct aan. ‘Na twee jaar merkte ik echter dat ik ook met de allersterkste hoortoestellen niet meer goed kon horen,’ vertelt de 46-jarige. ‘Dus toen heb ik besloten om voor een CI te gaan.’
Stroomstootjes
Uiteraard praatte Ernestine hier uitvoerig over met haar man Frank, die al dertien jaar een CI draagt. ‘Dat is natuurlijk wel van invloed geweest op Ernestines keuze,’ zegt Frank. ‘Zij heeft in de afgelopen jaren gemerkt dat mijn gehoor steeds beter werd, terwijl dat van haar steeds meer verslechterde. Uiteindelijk hoefde ze niet lang na te denken.’ In maart 2019 was het zover: Ernestine werd geopereerd. De operatie verliep goed; ze hoefde maar één nachtje in het ziekenhuis te blijven. Ook de weken tot aan de aansluiting van het CI verliepen voorspoedig. ‘Ik keek echt uit naar de aansluiting,’ vertelt Ernestine, ‘maar toen het zover was, in mei van dit jaar, viel het erg tegen. Ik hoorde eigenlijk niks, maar voelde wel vanalles, een soort stroomstootjes. Gelukkig wist ik uit ervaringsverhalen dat dit heel normaal is en dat ik veel geduld moest hebben.’
Geduld
‘Geduld hebben vindt Ernestine nog wel eens moeilijk,’ glimlacht Frank. ‘Maar ik praat haar regelmatig moed in en probeer haar af te remmen als ze teveel wil doen op een dag.’ Dat laatste is belangrijk, met name omdat Frank tijdens zijn eigen revalidatie aan den lijve ondervond wat het effect is van stress. ‘Mijn revalidatie verliep uiterst moeizaam. Ik ben talloze keren teruggegaan naar het ziekenhuis voor een nieuwe afregeling. Ook had ik veel last van draaiduizelingen. Achteraf gezien kwam dat vooral door overbelasting. Nog steeds kan ik na een intensieve dag met veel (harde) geluiden nog wel eens last hebben van die duizelingen. Het is gewoon belangrijk om niet te veel en te snel te willen.’
Ommekeer
Ernestine erkent dat het haar soms te langzaam gaat. Gelukkig helpt Frank haar als ze het even niet ziet zitten. Samen oefenen ze iedere dag. ‘Ik merk dat het elke week beter gaat,’ zegt Ernestine. ‘Ik kijk steeds uit naar de afregeling bij het Audiologisch Centrum, want dan kan ik aangeven welke geluiden ik niet fijn vind of welke geluiden ik niet hoor.’ Na elke afregeling is het dan weer opnieuw ontdekken hoe geluiden binnenkomen. ‘In de eerste weken na de aansluiting hoorde ik regelmatig dingen die ik niet kon plaatsen,’ vertelt Ernestine. ‘Dan hoorde ik getimmer, maar dat bleken dan voetstappen op de trap te zijn.’ Ook Frank kan zich nog goed herinneren aan de eerste geluiden na zijn implantatie. ‘De knipperlichten van de auto. En na de zoveelste afregeling hoorde ik ineens heel zuiver een vogel fluiten. Voor mij was dat de ommekeer, het besef dat mijn reis naar het “nieuwe horen” eindelijk was begonnen.’
Zelfvertrouwen
Als hij opnieuw voor de keuze zou staan, zou Frank altijd weer voor een CI kiezen. ‘Mijn spraakverstaan is er zo op vooruit gegaan,’ licht hij toe. ‘Dat heeft me enorm veel zelfvertrouwen gegeven. Zo kan ik met behulp van bijvoorbeeld de TableMic weer deelnemen aan vergaderingen met meerdere personen. Ik durf me nu gewoon in gesprekken te mengen. Dat was in het verleden wel anders.’ Sinds kort gebruikt Frank ook de Naida CI Connect, een hooroplossing waarmee het geluid van tv, telefoon en tablet direct naar het CI wordt gestreamd. ‘Een absolute meerwaarde voor mij,’ zegt Frank. ‘Alle gestreamde geluiden komen zo puur en zuiver binnen op mijn CI. Ik gebruik de Connect werkelijk overal voor, want elk device is tegenwoordig te verbinden met Bluetooth. Ik kan zelfs weer YouTube-video’s zonder ondertiteling kijken. De Connect betekent voor mij een enorme bewegingsvrijheid.’
Lotgenoten
Ook Ernestine heeft al ervaring met streaming via Bluetooth. Ze gebruikt hiervoor de Compilot, waarmee ze niet alleen naar de oefenprogramma’s van Advanced Bionics luistert, maar ook naar muziek via haar iPad. ‘In het begin vond ik de muziek niks. Ik kon alleen wat drums horen, maar geen stemmen. Na een paar weken merkte ik echter dat ik ook steeds vaker zang kon horen. Daar geniet ik echt van.’ Ernestine hoort inmiddels zelfs het piepje van de oven, en de toon in de auto die aangeeft dat je je gordel niet om hebt. ‘En als ik vogels hoor, kan ik zelfs het verschil horen tussen kraaien en eenden.’ Hoewel de individuele ervaringen van Frank en Ernestine verschillen, zijn ze het allebei over één ding volledig eens: ‘Laat je goed informeren over de mogelijkheden, bezoek een informatiebijeenkomst en praat met lotgenoten. Ervaringsverhalen bieden ontzettend veel waarde.’
